หมอเถื่อน ตอน 17 เจ้ากรรม…ท่านผู้ยิ่งใหญ่

รถโตโยต้าไฮลักซ์ จอดหน้าบ้านเดี่ยว     อาฟ่งหันมาถามพี่ชายด้วยภาษาจีนกลาง   “พี่ใหญ่ พี่จำได้แน่เหรอว่าใช่บ้านนี้  ?”   แอนดี้พยักหน้า เขามีสีหน้าซีดเซียว ขอบตาเป็นสีเขียวคล้ำ   “สิงห์ต้าลู่… ความจำดีมากนะ  !”  เธอพูดแล้วยิ้ม   ทุกครั้งที่อาฟ่งมองหน้าพี่ชาย เธอแทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่    ในความทรงจำของเธอ ไม่เคยมีภาพพี่ชายที่กำลังอ่อนแอ เหนื่อยหน่าย หรือ ทรุดโทรม ให้เธอได้บันทึกไว้ในสมองแม้แต่เพียง ครั้งเดียว… ไม่เคยมี     แต่ขณะนี้ ภาพที่เธอได้เห็นอยู่ตอนนี้ ทำให้จิตใจเธอห่อเหี่ยวเกินอธิบาย     แอนดี้เดินนำเข้าไปในบ้าน  อาฟ่งเดินตาม   เธอสังเกตุเห็นรูปร่างของพี่ชายดูซูบผอมไปกว่าเมื่อวานนี้ อ่านต่อ